afscheid nemen bestaat dus wel
Blijf op de hoogte en volg
08 Augustus 2014 | Sri Lanka, Sri Lanka
100 muggenbeten verder en nog steeds geen olifant gezien! Spreekwoord van niks, 'van een mug een olifant maken'. Maar gelukkig maar, anders konden we hier ons eigen olifantenweeshuis beginnen. Daar zit ik dan, met mijn 3 pakken antimuggenspray die me een rib uit het lijf gekost hebben. De muggen hier trekken zich er mooi niks van aan, bijten in dat lekkere witte huidje zullen ze! Gelukkig heeft de klamboe wat geheime ingangen en hoeven ze ook snachts niet te verhongeren. Ik wel daarentegen: vorige week kregen we 5 avonden achter elkaar hetzelfde eentonige eten, heel vreemd daar we de eerste weken best wel afwisselend eten voorgeschoteld kregen. De laatste avond waren we er zo klaar mee dat we amper gegeten hebben. Ons gastmoedertje begreep er niets van: 'no tasty today?' vroeg ze teleurgesteld. Mijn hart brak! Dus ik perste er mijn beste glimlach uit en zei dat we uitgebreid gelunchd hadden in de stad. De hint is waarschijnlijk toch binnen gekomen want de dag erna vroeg ze aan jiska wat ze vanavond wilde eten. Dat was een simpele keuze aangezien we al 5 dagen wegkwijlden bij de gedachten aan potato-roti. En dus maakte moeders deze volgens eigen authentieke recept voor ons klaar. Dit keer riep ze zelfs jiskas naam om aan te geven dat het avondeten klaar was, perfect uitgesproken ook nog! Normaal werd alleen ik altijd geroepen omdat ze alleen mijn naam kon uitspreken. Jiska was altijd jiskie of 'your friend', Bente, ons Nederlands huisgenootje Bente is na 2 weken nog steeds ' bensa' of ze wordt simpelweg gewoon geroepen met 'hellooo?!' En ons nieuwste huisgenootje is the new girl of 'ehhh... wijzend naar haar slaapkamer'. Opzich vreemd want de meeste namen hier bestaan uit minstens 8 letters, zou dit een eitje moeten zijn toch! Onze 4 weken in het gastgezin en project zitten er na vandaag alweer op, ga het wel missen joh! 1000 keer geknuffeld door de kinderen en allemaal liefdesverklaringen op een briefje gekregen, superlief! Ze liepen aan onze handen mee naar de wijk waar ze woonden en riepen tot we uit het zicht waren 'goodbye teachers!!' Het hele tsunamikamp was getuige van dit emotionele afscheid en de jongemannen die altijd buiten hingen en ons gedag zeiden als we voorbij kwamen riepen en zwaaiden vrolijk mee met 'goodbye teachers!'geweldig haha. Dat wordt wel weer luizen kammen geblazen na al die omhelzingen. Je ziet de luizen bij de kinderen gewoon lopen namelijk! Vroeger bij ons was het een drama als je luizen had en mocht niemand het weten omdat je dan vies was, maar hier controleren ze elkaar gewoon uitgebreid buiten op straat! 2 meisjes pakten nog hun laatste kans om een echte blanke huid aan te raken en knepen de hele dag zachtjes in mijn gezicht of armen! En ik stelde mijn brandende vraag over hoe ze hier een huis tekenen. Ik had namelijk een memoryspel gemaakt met Engelse woorden en tekeningen, waaronder een huis. Later vroeg ik me af of ze mijn getekende huis wel als zodanig herkenden, met het spitse dak. Dat zie je hier helemaal niet maar om alleen ewn vierkant te tekenen met een raam en deuren ging tegen mijn principes in, zo hebben ze me dat niet geleerd vruuuuger! Maar het was volgens de teacher helemaal oké op deze manier haha!
Zondag nemen we afscheid van onze gastouders (al heb ik die nooit nader tot elkaar gezien dan twee mensen die toevallig in hetzelfde huis wonen) Ze slapen apart, eten apart en doen verder ook vrijwel niets samen, behalve dat 'paps' ons moeder altijd achterop de motor wegbrengt naar de tempel, hoe cool is dat! (Bedenk even dat ze al opa en oma zijn). Ik ben er eigenlijk nog niet achter of alle boeddhisten zo gescheiden leven, dat is nog een mooi doel voor ons tripje komende 2 weken! Ik ben alleen nog zoekende naar een passend cadeautje als bedankje. Onze voorganger besloot een luxe cake van omgerekend bijna 10 euro te kopen voor onze gastouders. Ze hebben er echter geen hap van genomen en de dag erna bleek dat ze hem weggegooid hadden haha!! Onbeskoftttt. Waarschijnlijk omdat hij in de koelkast bewaard moest worden en dit is te duur kennelijk.. Misschien is een beeldje of een pakketje kruiden dan toch handiger, wat jullie? Maar verder zijn ze heel lief en zorgzaam voor ons geweest hoor! Als je je niet lekker voelt ben je hier helemaal in goede handen bij moeders en als we een vraag hadden aan paps dan kregen we er een hele voorlichting over dat onderwerp bij, die moet bij de LOI gaan werken: Nederland wordt steeds slimmer!. Morgen gaan we genieten van ons laatste dagje rust, hopelijkkkk zit het weer mee zodat we kunnen zwemmen en bakken (ik geef nog steeds licht en in contrast met die zwartjes hier is het nog dramatischer) en dan vertrekken we zondagochtend voor onze 12daagse reis:D zin in, krijgen we eindelijk onze olifanten te zien! Fijn weekend allen!!
Nederlandse zoentjes van sri lankaanse bodem xx